به نظر میرسد که دریاچه آنتاریو در سطح تیتان (قمر زحل)، شبیه دریاچه ایتوشا در کشور نامیبی در زمین است. یک دریاچه بزرگ درسطح تیتان پوشیده از ابر و مه آلود، با دریاچه ایتوشا (دریاچه نمکی در شمال نامبیا) شباهت بسیار زیاد دارد که گهگاهی توسط آب پر می شود. به نظر میرسد که "دریاچه بزرگ" تیتان هم موقتی باشد. دریاچه آنتاریو در سطح تیتان که به علت شباهت شکل و اندازه به دریاچه آنتاریو در زمین نامگذاری شده، برای اولین بار در سال 2009 میلادی توسط سفینه فضایی کاسینی در نزدیکی قطب جنوب این قمر زحل کشف گردید. ساختار صاف، هموار و بازتاب دهنده این دریاچه در تصاویر تاریک راداری بیانگر سطح کم عمق و مایع آن می باشد.البته اشتباه نکنید، آنچه بصورت مایع در سطح تیتان وجود دارد، آب نه بلکه متان یا عمده ترین ترکیب عنصر در چرخه آب شناسی یافته شده درسطح این قمر بزرگ می باشد. تیتان از خورشید خیلی دور قرار گرفته و حرارت در قطب های آن تا منفی 185 درجه (300 درجه فارنهایت) سقوط می کند. بنابرین دما برای وجود آب به شکل مایع بسیار سرد می باشد و در نتیجه متان در این دنیای مه آلود و مرموز جایگزین آب شده است.

تصویر دریاچه آنتاریو توسط سفینه فضایی کاسینی ناسا. عکس از ناسا

یک تیم تحقیقاتی به رهبری توماس کورنت از دانشگاه نانتس فرانسه اطلاعات راداری کاسینی از دریاچه آنتاریو را با دقت بررسی نموده و شواهدی را بر وجود کانال های ایجاد شده در قسمت جنوبی این قمر یافته است. بر اساس مطالعات این تیم بستر این دریاچه دیده می شود.
کورنت می گوید: ما بدین نتیجه رسیده ایم که سطح جامد دریاچه آنتاریو در تصاویر تهیه شده از آن مناطق آشکار گردیده. در ضمن لایه های رسوبی اطراف دریاچه نشان میدهد که سطح مایع دریاچه متفاوت است.

این بررسی ها شباهت برجسته میان دریاچه آنتاریو در تیتان (قمر زحل) و دریاچه ایتوشا در نامبیا (زمین) را نشان میدهد که به صورت "دریاچه زود گذر" بیشتر وقت سال خالی از آب بوده و فقط بصورت اتفاقی توسط یک لایه کم عمق آب پر می گردد که بعد به علت تابش خورشید تبخیر شده و سطح نمکی آن خالی از آب باقی می ماند. ماهیت ذاتی دریاچه ایتوشا با جهان دیگر حتی در فلم علمی تخیلی سال 1968 بنام (اودیسه فضایی) از پیش حدس زده شده بود.

چه کسی میداند زیر ابر ها و اتموسفیر مه آلود تیتان چه راز هایی دیگری نهفته است. عکس از ناسا

هرچند به نظر میرسد که دریاچه آنتاریو پر از هایدروکاربن مایع است، یافته های این تیم یک ارتباط ذاتی تیان با محیط زمین را نشان داده و در حین حال ماهیت بیشتر موقتی آن و در ضمن ارزش مطالعات و تحقیقات مفصل را به ما گوش زد می نماید.
بررسی این تحقیقات بر اهمیت سیاره شناسی مقایسوی در بخش علوم سیاره ای امروز تأکید می نماید. یافته های مشابه زمین ساختی در دیگر دنیا ها مانند تیتان به ما اجازه می دهد تا نظریه های موجود در مورد شکل گیری این دنیا ها را یک بار دیگر مورد آزمایش قرار دهیم.


منبع: کابل اسکای - یونس بخشی به نقل از هوپا

سه‌شنبه بیست و دومین سالگرد پرتاب یکی از محبوب‌ترین ساخته‌های بشر به مدار زمین است.

ابزاری که به واسطه 22 سال اکتشاف، دریچه‌ای جدید را از جهان هستی به روی انسان‌های سرتاسر جهان گشود، ابزاری که به اعتقاد بسیاری از دانشمندان ارزشمندترین ساخته بشر نیز به شمار می‌رود.

چشمان جستجوگر از همان ابتدای وجود تا به امروز از ویژگی‌های غیر قابل انکار انسانی بوده و هست، چشمانی که قدرت جستجوگریش در محدوده و نوع جهانی است که انسان برای خود متصور می‌شود، هر اندازه جهان فیزیکی و قابل مشاهده وسیعتر تصور شود، توانایی چشمها برای دیدن اعماق آن ناچیزتر خواهد بود. با این همه از آنجایی که عده ای از انسانها هرگز دست از کنکاش و جستجو بر نمی‌دارند، تلاش خود را برای غلبه بر ضعف مشاهده بخش‌های نادیده دور و نزدیک جهان آغاز کردند، تا جایی که در حدود 400 سال پیش هلندی‌ها موفق به ساخت اولین ابزارها برای دیدن فواصل دورتر شدند.

ابداعی که بعدها توسط گالیه، ستاره شناس معروف ارتقا یافته و به ابداع اولین تلسکوپ شکستی جهان منجر شد. بزرگنمایی در تلسکوپ گالیله ابتدا 3 برابر بود اما بعدها توانست این ساختار را در تلسکوپهایش به 30 برابر برساند.

این روند توسعه ابزارهای دیدن کوچکترین، دورترین و بزرگترین پدیده های جهان هستی که به دلایل مختلف از معرض دید انسان پنهانند، همچنان ادامه یافت تا زمانی که تلسکوپی به دست انسانها ساخته شد که به جرات می توان گفت تا کنون هیچ ساخته دست بشری نتوانسته به چنین شهرت و محبوبیتی دست پیدا کند. هابل نام تلسکوپی است که طی دو دهه گذشته به چشم امید بسیاری از انسانها تبدیل شده، انسانهایی که جهان هستی را تنها این تکه سنگ مدور جنگ زده، قحطی زده، بحران زده و سیاست زده نمی دانند، افرادی که نگاهی به دورترها هم دارند و در تلاش برای دیدن بی کرانهایی هستند که به گفته "کارل ساگان"، اخترشناس و دانشمند آمریکایی زمین در برابرش "ذره غبار ناچیزی است که تنها، در برابر پرتو خورشید، معلق مانده است."

زمانی که تلسکوپ فضایی هابل برای اولین بار در سال 1989 به مدار زمین رسید، چشمش‌ به خوبی قادر به دیدن نبود. این چشم 1.5 میلیارد دلاری که به روی جهان هستی گشوده شده بود به آینه‌ای مرغوب مجهز بود که البته شکلی نادرست داشت و این باعث تاربینی تلسکوپ شده بود.

برای مطالعه ادامه مطلب و دیدن تصاویر بسیار زیبا به ادامه مطلب مراجعه کنید ....

بامداد (یک‌شنبه 3 اردیبهشت) زمین از نزدیکی ذرات دنباله‌داری قدیمی عبور کرد و بارش شهابی شلیاقی با بیشترین فعالیت 20 شهاب در هر ساعت به وقوع پیوست. تصاویر این شهاب‌باران را تماشا کنید.

منبع: خبرآنلاین به نقل از هوپا

دانشمندان دانشگاه "یو سی ال ای" موفق شدند نوعی ماشین زمان بسازند که امکان مطالعه اولین کهکشان‌های جهان را فراهم می‌کند

 این ابزار پنج تنی که در نوع خود بی‌نظیر است، "موسفایر" نام دارد و روی تلسکوپ "کک آی" واقع در هاوایی نصب شده است.

موسفایر طول موج‌های مادون قرمز نور را جمع‌آوری می‌کند و قادر است با تحلیل اطلاعات مربوطه گردوغبار کیهانی، اجسام بسیار دور را که نور حاصل از آن‌ها در طول زمان به اطراف منتشر شده (اصطلاحا کشیده شده) یا بر اثر انفجار بزرگ به پرتوهای مادون قرمز تبدیل است، به خوبی ببیند.

این دستگاه عظیم به منظور مشاهده کهکشان‌هایی که در فواصل بسیار دور قرار دارند، ساخته است.

البته زمانی که ما این کهکشان‌ها را مشاهده می‌کنیم، در واقع آن‌ها را در حالتی می‌بینیم که پرتوهای نور در ابتدا از آن‌ها خارج شده و اکنون به ما رسیده است. برخی از این کهکشان‌ها بیش از 10 میلیارد سال قبل و تنها چند میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ، ساخته شده‌اند.

با استفاده از این ابزار می‌توان وضعیت جهان را در دورانی که اولین کهکشان‌ها در حال شکل‌گیری بودند، مشاهده کرد. برای درک ساختار عظیم جهان هستی، مشاهده و تحلیل این دوران نقش حیاتی را ایفا می‌کند.


منبع: ایرنا به نقل از هوپا

تصویر طلوع زمین از افق ماه به عنوان نخستین تصویر رنگی زمین از سطح ماه که توسط انسان در مدار قمری گرفته شده با مصورسازیهای سه بعدی جدید ناسا به مناسبت روز زمین 2012 (3 اردیبهشت ماه) منتشر شد.

 تصویر جدید منتشر شده ناسا از " طلوع زمین" براساس نقشه های جزئی سطح ماه و همچنین اطلاعات گرفته شده توسط مدارپیمای اکتشاف ماه ناسا تهیه و به صورت سه بعدی منتشر شده است.

در نخستین تصویری که از طلوع زمین از افق ماه گرفته شده فضاپیمای آپولو 8 برای چهارمین بار به دور ماه درحال چرخش و در 109 کیلومتری سطح ماه با سرعتی 1.6 کیلومتر در ثانیه درحال حرکت بود.

براساس گزارش دیلی میل، فضاپیما درحال حرکتهای سریع بود که فضا نوردان ناگهان نور شدید نقره فامی را دیدند که از افق بالا می رود و آن نور نقره ای روشن زمین بود که به سرعت تصویر آن به وسیله یک دوربین ثبت شد اما زمانی که آنها بتوانند از یک دوربین رنگی استفاده کنند میان تصویر اول و تصویر رنگی بعدی 58 ثانیه اختلاف زمانی بود.

تصویر زمین که توسط انسان در مدار ماه گرفته شده است

در تصاویر سه بعدی منتشر شده از ناسا هرکس از این شانس برخوردار است که طلوع زمین را از نقطه افق ماه مشاهده کند.

تصویر اول با استفاده از یکی از دوربینهای هسلبلد که در فضاپیما وجود داشته گرفته شد. از این تصویر به عنوان نخستین تصویر زمین که توسط انسان در مدار ماه گرفته شده یاد می شود.

تصویر رنگی پس از تصویر سیاه و سفید با 58 ثانیه اختلاف زمانی گرفته شده است

براساس گزارش ناسا، در تصویر رنگی نیروی حیات و ظرافت زمین به وضوح به چشم می رسد و پس از آن این تصویر به کرات مورد استفاده قرار گرفته که در آن میان می توان به چاپ تمبری در آمریکا در تاریخ 5 می 1969 اشاره کرد.

محبوبیتی که این تصویر به دست آورد به حدی بود که از آن در کتاب 100 تصویری که جهان را تغییر داد استفاده شد.

گلن رول عکاس مشهور حیات وحش از این تصویر به عنوان تأثیرگذار ترین تصویر محیط زیست که تاکنون گرفته شده یاد کرد.

مصورسازی سه بعدی تصویر طلوع زمین از افق ماه در استودیو مصورسازی علمی گودارد توسط سازمان مدیریت مأموریتهای علمی ناسا در واشنگتن دی سی انجام شده است.


منبع: خبرگزاری مهر به نقل از هوپا

سیاره زمین از مناطق شگفت‌انگیز و زیبایی تشکیل شده که برخی از آنها شباهت زیادی به مناظر ثبت شده از سیارات نپتون، مریخ یا پلوتو دارند.

 سایت دیلی‌میل به بهانه روز زمین به انتشار برخی از این زیبایی‌ها پرداخته که شامل فلاتهای نمک، ساختارهای سنگی، آب‌فشانها، شن روان، کویرها، فلاتهای گدازه و صحراها هستند.

این تصاویر قابل توجه و چشمگیر به نمایش نواحی متنوعی از زمین از جمله صحرای سفید مصر، دره یادبود در آمریکا و تپه‌های شکلاتی جزیره بوهول فیلیپین می‌پردازند.

برای دیدن تصاویر زیبا به ادامه مطلب مراجعه کنید ...

سیاره زمین از مناطق شگفت‌انگیز و زیبایی تشکیل شده که برخی از آنها شباهت زیادی به مناظر ثبت شده از سیارات نپتون، مریخ یا پلوتو دارند.

 سایت دیلی‌میل به بهانه روز زمین به انتشار برخی از این زیبایی‌ها پرداخته که شامل فلاتهای نمک، ساختارهای سنگی، آب‌فشانها، شن روان، کویرها، فلاتهای گدازه و صحراها هستند.

این تصاویر قابل توجه و چشمگیر به نمایش نواحی متنوعی از زمین از جمله صحرای سفید مصر، دره یادبود در آمریکا و تپه‌های شکلاتی جزیره بوهول فیلیپین می‌پردازند.

برای دیدن تصاویر زیبا به ادامه مطلب مراجعه کنید ...

یک کهشکان مارپیچی در یک نمای رنگی ساختگی از تلسکوپ فضایی هابل رنگی ارغوانی به خود گرفته است.

منبع: همشهری آنلاین به نقل از هوپا

یک فضاپیمای ناسا از انفجار خورشیدی که روز گذشته رخ داده تصاویری تهیه کرده و دانشمندان سازمان رصد دینامیک خورشید این تصاویر را منتشر کرده‌اند.

 دانشمندان سازمان رصد دینامیک خورشید که از سازمانهای ناسا محسوب می شود این تصاویر را با جمله " انفجار بزرگ اکنون در خورشید رخ می دهد" منتشر کرده اند.

ناسا اعلام کرد: تشعشعات یا فوران های خورشیدی انفجارهای بزرگی هستند که در سطح خورشید صورت می گیرد که میزان گرمای آن به میلیونها درجه می رسد و انرژی حاصل از آن به اندازه یک میلیارد مگاتن تی ان تی است.

مقامات سازمان رصد دینامیک خورشیدی اظهار داشتند: این تشعشات انفجاری در امتداد لبه شرقی خورشید رخ داد و طی آن میزان قابل توجهی از پلاسمای خورشیدی از آن خارج شد.

فضانوردها قدرت تشعشع خورشیدی را با سه حرف C، M و X بیان می کنند. تشعشعات کلاس C ضعیف ترین رویدادها، طوفانهای کلاس X قوی ترین انفجارهای خورشیدی هستند و تشعشع دیروز به عنوان کلاس M ثبت شده که در اندازه متوسط قرار می گیرد.

براساس گزارش اسپیس، این تشعشع خورشیدی دیروز در ساعت 17:45 به وقت گرینویچ رخ داد

دانشمندان سازمان رصد دینامیک خورشیدی این تصاویر را منتشر کرده اند

دانشمندان سازمان رصد دینامیک خورشید همچنین فیلم این تشعشع را که از آن با عنوان M1.7 یاد می شود را نیز منتشر کرده اند

تصویر زیبایی از لبه شرقی خورشید

چنین انفجارهایی معمولا به تشعشعات خورشیدی نسبت داده می شود، این مورد یک تشعشع متوسط بود و جهت آن به سمت زمین نبود

ت

ستاره شناسان اروپایی و آمریکایی مدعی یک معیار جدید برای کشف اولین کهکشان‌های جهان شده‌اند.
 تیمی از محققان آمریکایی و اروپایی با بهره‌گیری از یک لنز زوم کیهانی که در آن گرانش یک جرم بزرگ به بزرگنمایی نور اجسام در پیش‌زمینه دور می‌پردازند، موفق به شناسایی یک کهکشانی بسیار دورافتاده موسوم به MACS1149-JD1 شده‌اند که نور آن 490 میلیون سال پس از انفجار بزرگ تابیده شده است.

این زمانی است که جهان تنها 3.6 درصد از عمر کنونی خود را دارا بوده است.

ستاره‌شناسان پیش از این موفق به شناسایی شواهدی از چند کهکشان دورافتاده و جوان شده بودند، اما این جسم جدید بدلیل اطمینان موجود در سنجشهای «تبدیل به سرخ» که یک جانشین برای فاصله بوده، بسیار جالب توجه است.

بر اساس تصاویری که در رنگها یا باندهای طول موج مختلف با استفاده از تلسکوپهای هابل و اسپیتزر ثبت شده، این سنجش یکی از دقیق‌ترین برآوردهای انجام شده تاکنون برای یک کهکشان کاندید از جهان اولیه است.

از آنجایی که بدلیل تاثیر عدسی گرانشی خوشه کهکشانی MACS1149 میان این کهکشان دورافتاده و زمین، MACS1149-JD1 از درخشش 15 برابر برخوردار بوده ، از این رو تلسکوپ جیمز وب براحتی خواهد توانست به مطالعه جزئیات دقیق آن بپردازد.

افزایش درخشندگی این کهکشان همچنین به دانشمندان اجازه داده تا به برآورد چند ویژگی کلیدی تیم کهکشان بظاهر جوان بپردازند. محاسبات این تیم نشان داده که سن این جسم کمتر از 200 میلیون سال بوده و جرم ستاره‌های تشکیل دهنده آن تنها یک درصد کهکشان راه شیری را تشکیل می‌دهد.

به دلیل طبیعت انبساط کیهانی، نور منتشر شده از کهکشانهای دور به طول موجهای طولانی تر یا قرمزتر از نور اجسام نزدیکتر تبدیل می‌شوند.

طبق برآورد این دانشمندان، MACS1149 از تبدیل به سرخ 9.6 برخوردار بوده که آنرا در ردیف کهکشانهای دیگر کاندید به عنوان دورافتاده‌ترین کهکشان قرار می‌دهد.


منبع: ایسنا به نقل از هوپا

کارستن پیتر، عکاس نشنال‌جئوگرافیک برای ثبت این نمای نزدیک از گردباد در منچستر داکوتای جنوبی خطر مرگ را به جان خرید. اما حیف که نمی‌توان باد پرسرعت، ذرات شناور در هوا و صدای فوق‌العاده گوشخراش را حس کرد.


منبع: خبرآنلاین به نقل از هوپا